Barwa moczu prawidłowego uwarunkowana jest obecnością wielu barwników. W zależności od ich stężenia, a także od oddziaływania moczu barwa zmienia się od jasno- do ciemnożółtej. Już u łudzi zdrowych zabarwienie moczu może ulegać zmianom wskutek przedostawania się do niego różnych barwników pochodzenia egzogennego. Na przykład po spożyciu buraków mocz przybiera zabarwienie różowe; również niektóre leki zmieniają barwę moczu. W różnych schorzeniach do moczu przenikać mogą, krążące we krwi w nadmiarze, barwniki pochodzenia endogennego i zmieniać jego barwę. W chorobach układu moczowego mocz może mieć barwę prawidłową łub zmienioną. W chorobach nerek przebiegających z wielomoczem wydalany mocz jest wodojasny wskutek znacznego rozcieńczenia znajdujących się w nim barwników. Również w wielu przypadkach przewlekłej niewydolności nerek, przebiegających bez wyraźnego wielomoczu, obserwuje się wydalanie jasnego moczu, co spowodowane jest zmniejszoną znacznie zawartością barwników. Przy krwawieniach w układzie moczowym wydalany mocz przybiera zabarwienie różowe, czerwone lub brunatne. W tych przypadkach barwa moczu zależy zarówno od ilości zawartych w nim erytrocytów lub hemoglobiny, jak i od oddziaływania moczu. Minimalna ilość krwi, która musi znaleźć się w moczu, aby zmienić jego zabarwienie, jest bardzo niewielka.