Niezawodnym objawem, który przy utrzymujących się dolegliwościach wskazuje na potrzebę operacji odbarczającej, jest wykazanie, za pomocą elektroneurografii, obniżenia szybkości przewodzenia pobudzenia. Poza samoistnym zespołem cieśni nadgarstka mogą wchodzić w rachubę podstawowe zaburzenia przemiany materii, a szczególnie czynniki hormonalne. W różnicowaniu należy wyłączyć urazy kości nadgarstka, rany cięte, zmiany zwyrodnieniowe, tłuszczaki lub inne czynniki przyczynowe. W przeciwieństwie do uszkodzenia nerwu pośrodkowego w zespole uciskowym nerwu łokciowego i nerwu promieniowego dominują zaburzenia ruchowe. Typowa ręka szponowata — późne następstwo przebytego przed laty zwichnięcia lub złamania łokcia — wykształca się w sposób przewlekle postępujący, bez większych zaburzeń czucia lub bólów. Skargi na występujące w początkowym okresie zaburzenia czucia, a w pojedynczych przypadkach także i na bóle wzdłuż łokciowej strony przedramienia i ręki, przy przeważających jednak zaburzeniach ruchowych, są podawane częściej w przypadkach u-szkodzeń zawodowych.