Ustalenie rodzaju rzadko występujących tachykardii jest zawsze problematyczne, chociaż obecnie nowe metody badania wprowadziły duże ułatwienia w tym zakresie. Jeżeli jest się zdanym wyłącznie na wywiad, należy ustalić, czy napady występują nagle i czy równie nagle się kończą, czynność serca jest szybka czy wolna, miarowa czy niemiarowa. Ważna jest informacja o okolicznościach, w których występują zaburzenia rytmu i czy pacjent sam oraz jakimi metodami potrafi opanować lub choćby złagodzić objawy. Objawy te zależą częściowo bezpośrednio od zmienionego rytmu serca — pacjent zauważa przyspieszenie lub zwolnienie tętna lub skurcze przedwczesne — a częściowo od wpływu dysrytmii na wynik pracy serca. W drugim przypadku tachykardia przejawia się objawami typowymi dla niewydolności mięśnia serca, bradykardia — zawrotami głowy i omdleniami. Zaburzenia rytmu, które najczęściej są następstwem chorób serca, często ujawniają lub pogłębiają istniejące procesy patologiczne. Zdarza się, że pierwszy napad dławicy piersiowej występuje właśnie w czasie trwania częstoskurczu, a utajona niewydolność mięśnia serca przechodzi w postać jawną.