Równie częstym, jak ważnym zadaniem lekarza jest konieczność odróżnienia odczuwanych w klatce piersiowej dolegliwości czynnościowych od uwarunkowanych organicznie, szczególnie dławicowych. W pojedynczych przypadkach, nawet przy zastosowaniu wszystkich dostępnych metod diagnostycznych, jest to jednakże zaledwie możliwe. Ważnych wskazówek dostarczyć może wywiad, obejmujący podwójny, psychiczno-fizyczny aspekt zagadnienia, i badanie fizykalne, uwzględniające również indywidualne ryzyko choroby wieńcowej. Doświadczony lekarz jest przy tym zawsze świadomy możliwości zarówno omyłki, jak też przejścia od zaburzenia czynnościowego do organicznego. W tym też kontekście należy oceniać dolegliwości u osoby po przebytym zawale serca czy po zapaleniu mięśnia serca i nieprawidłowości w ekg towarzyszące określonym zaburzeniom sercowo-naczyniowym. Serce jest narządem, którego czynność łączy się z afektywnym nastrojem, obawą, strachem, gniewem i radością. Lęk i nastrój depresyjny, podobnie jak radość i agresja, są odczuwane w okolicy serca i mogą mieć charakter dolegliwości organicznych. W przeciwieństwie do dławicy piersiowej czynnościowe dolegliwości sercowe nie wykazują zależności od wysiłku, najczęściej są silniejsze w spoczynku, nie ma ich lub zmniejszają się podczas wykonywania pracy fizycznej i są odczuwane na ograniczonej przestrzeni.