Tradycyjna medycyna chińska (chiń. upr.: 中医; chiń. trad.: 中醫; pinyin: Zhōngyī) jest stylem medycyny tradycyjnej powstałym na fundamencie ponad 2500-letniej chińskiej tradycji medycznych praktyk, zawierając różne formy leczenia ziołowego, przy pomocy akupunktury, masaży, ćwiczeń Qigong i terapii dietetycznych. Tradycyjna medycyna chińska stosowana jest przede wszystkim w Chinach, przy czym obserwuje się trend popularyzowania jej w Ameryce Północnej i Europie.
Głównym założeniem tradycyjnej medycyny chińskiej jest przyjęcie, że istnieje energia witalna ciała zwana chi lub qi, która krąży przez specjalne kanały zwane meridianami. Sama koncepcja ciała i choroby stosowana w tradycyjnej medycynie chińskiej posiada starożytne fundamenty, kładąc nacisk na proces dynamiczny nad strukturą materiałową.
Efektywność chińskiej medycyny ziołowej jest potwierdzona w praktyce leczenia wielu osób, którym pozwoliła na dojście do zdrowia w sytuacjach, gdy medycyna konwencjonalna była bezradna, i, medycyna chińska, jakkolwiek dość słabo przebadana i udokumentowana, jest alternatywą często dość dobrą, by zostać ostatnią deską ratunku, bo na tej zasadzie odbywa się często kontakt chorego z wyspecjalizowanym w medycynie chińskiej medykiem.