W chorobach układu moczowego najczęstszą przyczyną wzrostu temperatury ciała są ostre stany zapalne wywołane przez zakażenia bakteryjne tego układu. Ostry stan zapalny ograniczony do dolnego odcinka układu moczowego, tzn. pęcherza i cewki moczowej, powoduje wzrost temperatury ciała zwykłe nie przekraczający 38°C. Wyższa gorączka przemawia za zajęciem górnego odcinka układu moczowego, tzn. miedniczek, kielichów i nerek, przez proces zapalny. W zapaleniach przewlekłych, zarówno dolnego, jak i górnego odcinka układu moczowego, przebieg choroby jest zazwyczaj bezgorączkowy lab towarzyszy jej tylko niewielkie podwyższenie temperatury. Podkreślić jednak należy, że i ostre stany zapalne mogą niekiedy przebiegać bez gorączki, a nawet bez stanów podgorączkowych. Dotyczy to przede wszystkim osób w podeszłym wieku oraz pacjentów cierpiących na przewlekłe choroby wyniszczające. Wysoka gorączka, niekiedy o charakterze trawiącym, pojawia się w posocznicy mającej punkt wyjścia w układzie moczowym. Występuje ona również w ostrej martwicy brodawek nerkowych oraz w zapaleniu okołonerkowym. W ostrym kłębkowym zapaleniu nerek temperatura ciała jest często prawidłowa, czasem występują stany podgorączkowe, a w rzadkich przypadkach wysoka gorączka. Gorączkę o różnym przebiegu, niekiedy wysoką, obserwuje się w złośliwych nowotworach nerek. Czasem przez wiele tygodni, a nawet miesięcy, może to być jedyny objaw występujący u chorych z guzami złośliwymi nerek. W gruźlicy układu moczowego temperatura ciała może być prawidłowa i wykazywać jedynie okresowe niewielkie zwyżki.