Charakterystyczna dla uszkodzeń lub chorób czuciowo-ruchowego nerwu obwodowego jest triada, na którą składają się wiotki niedowład z osłabieniem lub zniknięciem odruchu i reaktywnym zanikiem mięśni, zaburzenia czucia w obszarze unerwionym przez chory nerw oraz objawy autonomiczno-odżywcze, szczególnie zaburzenia naczynioruchowe i wydzielania potu, w postaci nadmiernego pocenia się, obrzęków, owrzodzeń troficznych lub zmniejszonego wydzielania potu, nadmiernego rogowacenia, nieprawidłowego rozmieszczenia barwnika, bruzd poprzecznych i rowkowania paznokci. Objawy te są widoczne na pierwszy rzut oka. W rozwiniętej triadzie, nieprzyjemne uczucie lub bóle nie są objawem obowiązującym, lecz ich występowanie zależy od obrazu klinicznego choroby nerwów obwodowych. Objawy ubytkowe mogą, na długo przed ich wystąpieniem, być wyprzedzone zaburzeniami czucia lub bólami o zmiennym nasileniu i charakterze, które jednak jako objawy subiektywne trudno później patogenetycznie uzasadnić. Przykładem są uporczywe, niekiedy w najwyższym stopniu męczące zaburzenia czucia lub bóle, poprzedzające toksyczno-dystroficzne mono- lub polineuropatie.